skip to main |
skip to sidebar
ಸಂಕೇತ
ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗ
ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ
ಇಬ್ಬರೂ ಭೇಟಿಯಾದರು
ಅವನೊಬ್ಬ ಕವಿ. ಅವಳ ಕವಯತ್ರಿ.
ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ನೋಡಿಕೊಂಡರು. ಭಾವನೆಗಳು ಉಕ್ಕಿದುವು.
“ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಪ್ರೇಮಿಸುತ್ತೇನೆ” ಎಂದಳು.
“ಒಂದಕ್ಕೆರಡು” ಎಂದ, ನಮಸ್ಕಾರದ ಅಭ್ಯಾಸವಿದ್ದ ಗಡ್ಡಧಾರಿ.
ಪ್ರಥಮ ನೋಟದ ಪ್ರೇಮ ಎಂದು ಅರ್ಥೈಸಿದರು ಇಬ್ಬರೂ.
ನಂತರ ಒಂದು ದಿನ ಒಂದು ದುರಂತ ನಡೆಯಿತು.
ಇಬ್ಬರೂ ಮದುವೆಯಾದರು. ಕೆಲದಿನಗಳಲ್ಲೇ ಒಬ್ಬ ಪುತ್ರನೂ ಪ್ರಾಪ್ತನಾದ.
ಮುಂದೆ.....
“ಇವನು ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಮದ ಸಂಕೇತ” ಮಗನನ್ನು ಮುದ್ದಿಸುತ್ತಾ ಆತ ಹೇಳಿದ. ಕವಿಯಾದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಸಂಕೇತಗಳನ್ನು ಬಳಸುವ ಅಭ್ಯಾಸ ಅವನಿಗೆ.
ಅವಳು ತಾಳಿಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮುಟ್ಟಿ ನೋಡಿಕೊಂಡಳು. ಹೇಳಲೋ ಬೇಡವೋ ಎಂಬಂತೆ ತಲೆಕೆರೆದುಕೊಂಡು ಅತ್ತ ಇತ್ತ ದಿಟ್ಟಿಸಿದಳು. ತಾಳಿಯನ್ನು ಬ್ಲೌಸಿನಿಂದಾಚೆ ಎಳೆದು ಹೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಳು..
“ಇದು ನಿನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ ನನ್ನ ಮೂರ್ಖತನದ ಸಂಕೇತ.”
ಅಂದು ಸಂಜೆಯಿಡೀ ಅವರು ಆ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಚರ್ಚಿಸಿ ಜಗಳ ಆಡಿದರು. ರಾತ್ರಿ ಉಂಡು ಮಲಗಿದರು.
ಅಂದಿನ ಘಟನೆ ಮತ್ತೊಂದು ಕೂಸಿನ ಆಗಮನದ ಸಂಕೇತ ಎಂದು ಅವರಿಗೆ ಅಂದು ತಿಳಿದಿರಲೇ ಇಲ್ಲ!!
ಆಗಸ್ಟ್, ೧೯೮೬
No comments:
Post a Comment