skip to main |
skip to sidebar
ವ್ಯವಸ್ಥೆ
ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅಂದಮೇಲೆ ಎರಡು ಅಭಿವಾಜ್ಯ ಅಂಗಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಒಂದು: ಕಳ್ಳರ ವ್ಯವಸ್ಥೆ. ಮತ್ತೊಂದು - ಪೋಲೀಸರದ್ದು. ಅಂಥದೇ ಒಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆ.
ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ಪಾರ್ಥಸಾರಥಿ ಎಂಬವ ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಓದಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತೇನೆಂದು ಹೊರಟ. ಕಂಬೈನ್ಡ್ ಸ್ಟಡಿ ಎಂದಮೇಲೆ ಕೇಳಬೇಕೇ? ಎಕನಾಮಿಕ್ಸ್ ಓದುವುದರೊಂದಿಗೆ ಸಿನೇಮಾ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳ ಚರ್ಚೆಯೂ ನಡೆಯಿತು. ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿಯುವ ವೇಳೆಗೆ ರಾತ್ರೆ ತಡವಾಗಿತ್ತು.
ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಪರ್ಥನ ಮೇಲೆ ಯಾರೋ ಬಿದ್ದರಂತೆ. ಇದ್ದದ್ದೆಲ್ಲಾ ದೋಚಿದರಂತೆ. ಪಾರ್ಥ ಗಂಡಾದ್ದರಿಂದ ಅವನ ರೇಪ್ ಆಗಲಿಲ್ಲವೆಂಬುದು ಅಂದಿನ ಘಟನೆಯ ಹೈಲೈಟ್. ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇರುತ್ತದೆ, ಏನೆಲ್ಲಾ ಆಗಿರಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯ ಅಂತ.
ಮಾರನೆಯದಿನ ಓದಿಗೆಂದು ಪಾರ್ಥನನ್ನು ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತ ಕರೆದ. ಸಂಜೆಯ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿದ್ದ ಪಾರ್ಥನನ್ನು ನೋಡಿ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ ಕೋಪ ಉಕ್ಕಿತು. ಬೇಸಿಕಲಿ ಪುಕ್ಕಲು... ಆದ್ದರಿಂದ ನಾಟಕ ಹೂಡುತ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ ಎಂದಕೊಂಡು, ಹೊದಿಕೆ ಎಳೆದು... ‘ಬಾರೋ, ಪರವಾಗಿಲ್ಲ’ ಎಂದ.
‘ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಮೈಹುಷಾರಿಲ್ವೋ..’
‘ಏನೋ.. ಕಳ್ಳರ ಭಯವೇನೋ? ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನ ಮನೇಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಬರ್ತೇನೆ ಬಾರೋ.’
‘ಉಹುಂ...’
‘ಮತ್ತೆ? ದೆವ್ವದ ಭಯಾನಾ? ಅಥವಾ ನಿನ್ನನ್ನು ಕಳ್ಳಾಂತ ತಿಳ್ಕೊಂಡು ಜನ ತದಕ್ತಾರೆ ಅನ್ನೋ ಭಯಾನಾ?’
‘ಉಹೂಂ...’
‘ಮತ್ತೇ?’
‘ಪೋಲೀಸರ ಭಯ. ಕಳ್ಳರಾದ್ರೆ ದೋಚಿ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ರಾತ್ರಿ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಲಗಬಹುದು. ಪೋಲೀಸರಾದ್ರೆ ದೋಚೋದಲ್ದೇ, ಠಾಣೇಲೂ ಕೂಡಿಹಾಕ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಸೊಳ್ಳೇ ಕಾಟಾ ಕಣೋ. ಕಾಯ್ಲ್ ಬೇರೇ ಇರೊಲ್ಲ.. ಆಮೇಲೆ ಬಂದಿರೋ ಮಲೇರಿಯಾ ಜಾಸ್ತಿ ಆದ್ರೆ?!!!!’
ಆಗಸ್ಟ್ ೧೯೮೭
No comments:
Post a Comment